Vandaag is het precies 11 jaar geleden dat jij, Matthias, bent geboren. Dat wij papa en mama zijn geworden. Het mooiste wat ons ooit is overkomen! Tegelijkertijd maakt het ons ook zo verdrietig. Papa en mama zijn van jou en je broertje Sam... wat hadden we het graag zó anders gezien.
Maar Matt, wat waren we trots op jou en wat zijn we dat nog steeds! We missen je elke dag, maar deze dag nog een beetje meer.
11 jaar had je nou moeten zijn. Ben je gegroeid daar in de hemel? Of ben je nog steeds een peuter?
Ik stel me zo vaak voor hoe je nu zou zijn als je hier nog was en niet die nare ziekte had gehad. Een blonde vrolijke en vooral lieve jongen, net als je papa. Zou je op voetbal hebben gezeten? Of zou je toch meer een badmintonner of tennisser geweest zijn, zoals je papa en mama? Je was misschien nu ook wel op schoolkamp geweest, zoals je leeftijdsgenootjes die deze tijd allemaal gaan. En dan straks na de zomervakantie naar groep 8.
We zouden in de zomer lekker met z'n vieren op vakantie gaan naar Frankrijk of Italië. Op een camping waar je elke avond misschien wel bij de pingpongtafel te vinden was en vriendjes maakte...
Lieve Sam,
Vandaag op de geboortedag van je grote kleine broer rijden we in jouw bus naar Limburg. Naar je vriendjes en vriendinnetjes in de Ronald McDonald Kindervallei. Oh, wat doet het pijn om in de achteruitkijkspiegel een lege plek achterin te zien. Je had er gewoon bij moeten zijn! Het klopt niet!
We kijken er desondanks wel naar uit om naar Limburg te gaan. Die plek hoort gewoon bij jou! Overal waar we om ons heen zullen kijken, zien we jou! Jij in de schommel, in de draaimolen, wandelend langs de Geul, op ons favoriete terras met panoramaview, lopend door het natuurpark tussen de wilde paarden door, door de kunsttuin bij St. Gerlach, op het dak van de Kindervallei. En wat zal het fijn zijn om herinneringen op te halen samen met onze lieve vrienden. Je bent de eerste van de groep die er nu niet bij is. Dat is voor hun ook zo raar. Het zal niet meer zou zijn als afgelopen jaren. Maar toch hopen we dat het een fijn weekend wordt met jou en Matt in ons hart.
Vieren jullie samen vandaag een feestje in de hemel?
Dikke knuffel van papa en mama
Ik stel me zo vaak voor hoe je nu zou zijn als je hier nog was en niet die nare ziekte had gehad. Een blonde vrolijke en vooral lieve jongen, net als je papa. Zou je op voetbal hebben gezeten? Of zou je toch meer een badmintonner of tennisser geweest zijn, zoals je papa en mama? Je was misschien nu ook wel op schoolkamp geweest, zoals je leeftijdsgenootjes die deze tijd allemaal gaan. En dan straks na de zomervakantie naar groep 8.
We zouden in de zomer lekker met z'n vieren op vakantie gaan naar Frankrijk of Italië. Op een camping waar je elke avond misschien wel bij de pingpongtafel te vinden was en vriendjes maakte...
Lieve Sam,
Vandaag op de geboortedag van je grote kleine broer rijden we in jouw bus naar Limburg. Naar je vriendjes en vriendinnetjes in de Ronald McDonald Kindervallei. Oh, wat doet het pijn om in de achteruitkijkspiegel een lege plek achterin te zien. Je had er gewoon bij moeten zijn! Het klopt niet!
We kijken er desondanks wel naar uit om naar Limburg te gaan. Die plek hoort gewoon bij jou! Overal waar we om ons heen zullen kijken, zien we jou! Jij in de schommel, in de draaimolen, wandelend langs de Geul, op ons favoriete terras met panoramaview, lopend door het natuurpark tussen de wilde paarden door, door de kunsttuin bij St. Gerlach, op het dak van de Kindervallei. En wat zal het fijn zijn om herinneringen op te halen samen met onze lieve vrienden. Je bent de eerste van de groep die er nu niet bij is. Dat is voor hun ook zo raar. Het zal niet meer zou zijn als afgelopen jaren. Maar toch hopen we dat het een fijn weekend wordt met jou en Matt in ons hart.
Vieren jullie samen vandaag een feestje in de hemel?
Dikke knuffel van papa en mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten